Charles Mackay

Charles Mackay urodził się 27 marca 1814 roku w Perth w Szkocji. Miał duże doświadczenie literackie. Pisał wiersze, powieści, teksty piosenek, układał słowniki. Zajmował się również dziennikarstwem. Jego ojciec, George Mackay, był bombardierem w Królewskiej Artylerii, matka, Amelia Cargill, zmarła wkrótce po urodzeniu syna. Mackay kształcił się w Caledonian Asylum w Londynie. W 1828 roku podjął naukę w jednej ze szkół w Brukseli.

W 1830 roku został zatrudniony jako prywatny sekretarz Williama Cockerilla, niedaleko Liège. Tam pisał po francusku dla „Courrier Belge” oraz wysyłał angielskie wiersze do gazety „The Telegraph”. W maju 1832 roku ojciec sprowadził go do Londynu, gdzie znalazł zatrudnienie jako nauczyciel języka włoskiego przyszłego kierownika opery Benjamina Lumleya.

W późniejszych latach Mackay zajmował się dziennikarstwem w Londynie. Od 1834 roku współpracował z „The Sun”. Od wiosny 1835 do 1844 roku był zastępcą redaktora „The Morning Chronicle”. Jesienią 1844 roku przeniósł się do Szkocji i pracował w redakcji „Glasgow Argus”. Współpracował też z „The Illustrated London News” od 1848, później zostając tam stałym redaktorem. W latach pięćdziesiątych XIX wieku Mackay odwiedził Amerykę Północną. Po powrocie opublikował swoje spostrzeżenia na temat wyprawy w „Life and Liberty in America: or Sketches of a Tour of the United States and Canada in 1857–1858.” W czasie wojny secesyjnej powrócił tam jako korespondent „The Times” i ujawnił spisek irlandzkiego stowarzyszenia Fenianów.

Jako autor pozostał zapamiętany przede wszystkim dzięki, aktualnemu również dzisiaj, przewodnikowi na temat psychologii tłumu „Niezwykłe złudzenia i szaleństwa tłumów”, opublikowanego w 1841 roku. Jedną z inspiracji do napisania książki był słynny w historii Europy kryzys na przełomie XVII/XVIII wieku, nazywany tulipanomanią, kiedy wartość cebulek tulipanów przewyższała cenę złota. W swojej lekturze Mackay poddał analizie panujące wówczas zachowania społeczeństwa, będące kompilacją wielu zagadnień: ekonomii, psychologii, socjologii i historii.

Mackay zdobył stopień doktora prawa na Uniwersytecie w Glasgow w 1846 roku. Był członkiem brytyjskiego towarzystwa Percy Society. Zmarł 24 grudnia 1889 w Londynie.